Θα μεγαλώνεις…

Τελευταίος ύπνος στην κούνια σου…
Πότε μεγάλωσες τόσο; Τη γέμισες σχεδόν.Η κουνουπιέρα.. η μαξιλαρένια πάντα γύρω σου να σε προστατεύουν…Τα κουκλάκια σου… ζευγάρια μάτια που σε κοιτάζουν από λίγο πιο ψηλά να κοιμάσαι με αυτήν τη γαλήνια έκφραση που είναι ικανή να τιθασεύσει και την πιο ταραχώδη τρικυμία εκείνου που σε κοιτάζει…

Πρώτος ύπνος στο κρεβάτι σου…
Ξάφνου μοιάζεις τοσοδούλα.. χωρίς κουνουπιέρα γύρω σου.. μόνο με την μαξιλαρένια πάντα…(είναι δύσκολο για τους γονείς να αποχωριστούν μονομιάς όλα τα μέτρα ασφαλείας σου). Χωρίς τα αμέτρητα κουκλάκια σου.. χρειάστηκε να αλλάξουν θέση και να σε κοιτάζουν από πιο μακριά.. Δίπλα σου τα δύο κουκλάκια που έχεις ξεχωρίσει ως εκείνα που σε κάνουν να νιώθεις όμορφα όταν τα έχεις κοντά σου…

Έτσι είναι καρδούλα μου…

Θα μεγαλώνεις… και άλλοτε θα νιώθεις ότι δε χωράς πουθενά… ότι περισσεύεις… ότι δε σου φτάνει το γύρω σου για να εκφραστείς και να δημιουργήσεις… Άλλοτε πάλι θα νιώθεις μικρή…τοσοδούλα και κάθε νέο περιβάλλον γύρω σου τεράστιο.

Θα μεγαλώνεις… και οι αμέτρητοι φίλοι σου θα λιγοστεύουν… θα θέλουν να είσαι καλά αλλά θα στέκονται λίγο πιο μακριά σου..! Δίπλα σου θα έχεις εκείνους που σε συντρόφευσαν στο φως και το σκοτάδι σου…εκείνους που ήταν εκεί να μοιραστούν μαζί σου τη χαρά αλλά και το δάκρυ σου…

Θα μεγαλώνεις… χωρίς κουνουπιέρες και προστατευτικά γύρω σου.. ανοιχτή και ευάλωτη να ζήσεις.. να βρεις μόνη σου τον τρόπο να φυλάγεσαι και να νικάς τους φόβους σου…

Θα μεγαλώνεις κι εύχομαι να έχεις πάντα αυτή τη γαλήνια έκφραση που έχεις τώρα όταν κοιμάσαι. Είτε στη μικρή σου κούνια είτε στο μεγάλο σου κρεβάτι.
Με προστατευτικά ή χωρίς.
Με πολλούς φίλους ή λίγους.
Αυτήν τη γαλήνια έκφραση.
Ικανή να τιθασεύει ακόμα και την πιο ταραχώδη τρικυμία εκείνου που σε κοιτάζει…