Ανάβει.
Σβήνει.
Αναβοσβήνει.
Η ψυχολογία μας.
Κι εμείς εκεί.
Στέκουμε.
Σα δέντρα, που αν και γνωρίζουν ότι η ψεύτικη φύση τους τα φυλάει να μη μαραθούν, δεν παύουν στιγμή να ονειρεύονται μια φθαρτή ζωή μέσα στο δάσος.
(κείμενο: Μπαγουλή Καλλιόπη, φωτογραφία: Annie Spratt)