Υπάρχουν αυτοί που έχουν κάτι να πουν και πρέπει να μιλήσουν.
Υπάρχουν αυτοί που δεν έχουν κάτι να πουν και νιώθουν οτι πρέπει να μιλήσουν.
Οι πρώτοι δε μιλάνε πάντα. Δεν τους είναι εύκολο. Και όταν μιλήσουν δέχονται ανούσια “τι;”, “πώς;” και “γιατί;”
Οι δεύτεροι μιλάνε πάντα. Τους είναι εύκολο. Είναι αυτοί που θέτουν τα ανούσια “τι;”, “πώς;” και “γιατί;
Λες κι ένα γεγονός αλλάζει αν απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα. Τα ανούσια.
Ένα γεγονός είναι γεγονός.
Ένας βιασμός, ένας φόνος, ένας ξυλοδαρμός, μια παρενόχληση είναι γεγονότα.
Δεν αλλάζουν. Δεν ελαφραίνει η βαρύτητά τους. Δε φεύγει η βρωμιά από πάνω τους. Απλά καλύπτεται με ακόμη περισσότερη.
Όποιος έχει κάτι να πει, να μιλήσει. Χθες, σήμερα, αύριο, όποτε.
Όποιος δεν έχει κάτι να πει που θα κάνει το γεγονός να αλλάξει ή τον πόνο να μειωθεί…
ας σιωπήσει.
