Το ερωτικό στοιχείο του Tango

“…Πολλοί αργεντινοί διανοούμενοι ταύτισαν το Tango με το ερωτικό στοιχείο ή, όπως ο Juan Pablo Echagϋe, το έκριναν σαν έναν απλό χορό λαγνείας. Θεωρώ ότι είναι ακριβώς το αντίθετο. Είναι γεγονός πως αναδύθηκε από τα πορνεία, αλλά αυτό ακριβώς είναι που πρέπει να μας κάνει να υποπτευθούμε πως είναι κάτι σαν το αντίστροφό του, αφού η καλλιτεχνική δημιουργία είναι μια εκδήλωση σχεδόν πάντα ανταγωνιστική, μια πράξη απόδρασης ή ανταρσίας.

Δημιουργούμε αυτό που δεν έχουμε, αυτό που κατά κάποιο τρόπο είναι αντικείμενο του πόθου μας και της ελπίδας μας, αυτό που μαγικά μας επιτρέπει να δραπετεύσουμε από τη σκληρή καθημερινή πραγματικότητα.

Και σ’ αυτό η τέχνη μοιάζει με το όνειρο. Μόνο ένας λαός γεμάτος πάθος και ροπή προς τη σάρκα, όπως οι Έλληνες, μπορούσε να γεννήσει την πλατωνική φιλοσοφία, μια φιλοσοφία που συνιστά τη δυσπιστία προς το σώμα και τα πάθη του.

Το πορνείο εκφράζει το ερωτικό στοιχείο σε κατάσταση (ολέθριας) καθαρότητας. Και ο μοναχικός μετανάστης που έμπαινε σ’ αυτό έλυνε, όπως λέει ο Τulio Carella, εύκολα το σεξουαλικό του πρόβλημα: με την τραγική ευκολία που αυτό το πρόβλημα λύνεται σ’ αυτόν τον σκοτεινό χώρο. Δεν ήταν, λοιπόν, αυτό που μπορούσε να απασχολεί τον μοναχικό άντρα του Buenos Aires ούτε αυτό που θα μπορούσε να επικαλεστεί στο νοσταλγικό, αν και πολλές φορές παράτολμο, τραγούδι του. Ήταν ακριβώς το αντίθετο: η νοσταλγία επαφής και αγάπης, η επιθυμία της γυναίκας και όχι η παρουσία ενός, εργαλείου του σαρκικού του πόθου:

En mi vida tuve muchas, muchas minas,pero nunca una mujer.
Στη ζωή μου είχα γκόμενες πολλές, πολλές,μα ποτέ μία γυναίκα.
( “Patotero Sentimental” Song Lyrics by Carlos Gardel )

Το σώμα του άλλου είναι ένα απλό αντικείμενο και η επαφή μαζί του, από μόνη της, δεν επιτρέπει να ξεπεράσει κανείς τα όρια της μοναξιάς. Λόγος για τον οποίο η απλή σεξουαλική πράξη είναι διπλά θλιβερή, αφού όχι μόνο αφήνει τον άνθρωπο στην αρχική του μοναξιά, αλλά την επιδεινώνει και την κάνει πιο ζοφερή λόγω της αποτυχίας του εγχειρήματος.

Αυτός είναι ένας από τους μηχανισμούς που μπορούν να εξηγήσουν τη λύπη του Tango, που τόσο συχνά συνδυάζεται με την απογοήτευση, την οργή, την απειλή και τον σαρκασμό.

Υπάρχει στο Tango μια ερωτική πικρία….”

Horacio Salas, “El Tango”