Πόσες μέσα μου κλειδώθηκαν σκέψεις;
Εκούσια καραντίνα.
Να προστατευτούν θέλησαν.
Από τον ιό του φόβου, της παραίτησης και του αρνητισμού.
Να προστατεύσουν θέλησαν.
Την υγεία άλλων περισσότερο ευπαθών σκέψεων.
Όπως εκείνων ενός παιδιού.
Πόσες μέσα μου κλειδώθηκαν σκέψεις;
Καραντίνα εκούσια.
Έξω πια μόνο με μάσκες.
Καλυμμένες.
Μην τις πουν τρελές.
Μην τις πουν αφελείς.
Που ελπίζουν..
ακόμα.
(ποίημα: Μπαγουλή Καλλιόπη, φωτογραφία: web)
