Υπάρχουν κι εκείνοι…
Που με το φως τους φωτίζουν τα σκοτάδια των άλλων.
Που είναι πάντα εκεί.
Τόσο τις στιγμές που πολυάσχολος ξεχνάς να σηκώσεις το βλέμμα να τους κοιτάξεις, όσο και τις στιγμές που τους αναζητάς με λαχτάρα.
Ένα σταθερό σημείο αναφοράς. Για να σε βρίσκεις όταν σε χάνεις.
Υπάρχουν κι εκείνοι…
Που αδειάζουν και αδειάζουν και αδειάζουν, για να έρθει η στιγμή να γεμίσουν και να λάμψουν ξανά.
Έχουν και αυτοί τα όριά τους.
Έχουν και αυτοί τα σκοτάδια τους.
Να το θυμάσαι.
(κείμενο: Μπαγουλή Καλλιόπη, φωτογραφία: προσωπική συλλογή)
